ชาวเปอร์โตริกันที่ลงคะแนนเสียงในการลงประชา เว็บสล็อตแตกง่าย มติเมื่อวันที่ 11 มิถุนายน แสดงการสนับสนุนอย่างท่วมท้นในการเป็นรัฐที่ 51แต่นั่นไม่สามารถเกิดขึ้นได้จนกว่ารัฐสภาจะผ่านกฎหมายเพื่อเปลี่ยนสถานะทางกฎหมายของเกาะอย่างไรก็ตามสภาคองเกรสดูเหมือนจะลากเท้า นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อฮาวายกลายเป็นรัฐในปี 1950 ซึ่งเป็นประสบการณ์ที่ให้ความคล้ายคลึงกันที่น่าสนใจและเกี่ยวข้องกับคดีเปอร์โตริโก
ความนิยมของสถานที่ที่มีประชากรเยอะ
เช่นเดียวกับเปอร์โตริโกในปัจจุบัน ฮาวายเป็นสถานที่ที่พัฒนาแล้วเมื่อผู้อยู่อาศัยสมัครเป็นมลรัฐ ซึ่งตรงกันข้ามกับบางรัฐก่อนหน้านี้ เช่น โอไฮโอและไวโอมิง ที่แกะสลักจากดินแดนที่มีประชากรเบาบาง ประชากรของฮาวายในทศวรรษ 1950 – ไม่ถึงครึ่งล้าน – มากกว่ารัฐอื่นๆ อีกหลายรัฐ ซึ่งเป็นสิ่งที่เป็นจริงสำหรับเปอร์โตริโกในปัจจุบัน
ดังที่นักประพันธ์ James Michener ตั้งข้อสังเกตว่า “ฮาวายเป็นรัฐที่ก้าวหน้าที่สุดในด้านวัฒนธรรมที่เคยเป็นที่ยอมรับในสหภาพแรงงาน” มิเชเนอร์กล่าวถึงโรงเรียน โบสถ์ ห้องสมุด และพิพิธภัณฑ์ที่จัดตั้งขึ้นอย่างมั่นคงจำนวนมาก ซึ่งสิ่งที่เปอร์โตริโกสามารถอวดอ้างได้
ความคล้ายคลึงกันอื่น ๆ ระหว่างทั้งสองรวมถึงที่ตั้งนอกทวีปอเมริกาและประชากรที่หลากหลายในแง่ของเชื้อชาติและชาติพันธุ์
ในสองประเด็นนี้ ข้อที่สองคือประเด็นที่ต่อต้านการยอมรับว่าฮาวายเป็นรัฐท่ามกลางพรรคเดโมแครตทางตอนใต้สีขาวที่อนุรักษ์นิยมอย่างแข็งกร้าว ซึ่งบริหารรัฐสภามาเกือบตลอดช่วงทศวรรษ 1950 พวกที่เรียกกันว่า Dixiecrats กลัวว่าการยอมรับหลายเชื้อชาติในฮาวายจะนำไปสู่การลงคะแนนเสียงอีกสองครั้งในวุฒิสภาสำหรับกฎหมายสิทธิพลเมืองและเพื่อตัดฝ่ายใต้ที่ต่อต้านกฎหมายดังกล่าว
เป็นผลให้ความพยายามครั้งใหญ่ครั้งแรกในการผ่านกฎหมายที่ยอมรับว่าฮาวายเกิดขึ้นหลังจากการเลือกตั้งในปี 2495 เท่านั้น ในรอบการเลือกตั้งนั้น พรรครีพับลิกันขี่เสื้อคลุมของดไวท์ ไอเซนฮาวร์ และประสบความสำเร็จในการชนะเสียงข้างมากในสภาและวุฒิสภา แต่ร่างกฎหมายของมลรัฐล้มเหลวไม่ผ่านในช่วงระยะเวลาของการควบคุม GOP ในปี 1953-54 เนื่องจากการต่อต้านอย่างเข้มข้นทางตอนใต้ของประชาธิปไตยที่จะยอมรับฮาวายเพียงลำพัง และฝ่ายบริหารของไอเซนฮาวร์ปฏิเสธการประนีประนอมที่จะยอมรับโดยส่วนใหญ่เป็นชาวอะแลสกาก่อน
ไอเซนฮาวร์มีข้อคัดค้านสองประการต่อการประนีประนอม ประการแรกคือประชากรของอะแลสกายังมีน้อยเกินไป – 128,643 ตามสำมะโนปี 1950 – ที่จะรับประกันว่าผู้อยู่อาศัยจะเป็นสมาชิกที่ลงคะแนนเสียงของสภาและวุฒิสมาชิกสองคน ประการที่สอง ไอเซนฮาวร์คิดว่าการทำให้รัฐอะแลสกาเป็นรัฐอาจนำรัฐบาลที่มีอำนาจใหม่เข้าไปแทรกแซงแผนการของรัฐบาลในการสร้างสถานที่ปฏิบัติงานนอกชายฝั่งที่สำคัญของกองทัพที่นั่น ดังนั้นไอเซนฮาวร์จึงเลือกที่จะรอ
ประธานาธิบดีไอเซนฮาวร์
เมื่อพรรคเดโมแครตเข้าควบคุมสภาคองเกรสในเดือนมกราคม พ.ศ. 2498 พรรคเดโมแครตทางตอนใต้มีอำนาจเหนือกระบวนการนิติบัญญัติเพิ่มขึ้น ซึ่งขัดขวางความพยายามของรัฐบาลไอเซนฮาวร์ครั้งที่สองที่จะยอมรับฮาวายในปี พ.ศ. 2499
จนกระทั่งหลังการเลือกตั้งกลางเทอมปี 2501 เมื่อพรรคเดโมแครตเสรีนิยมทางภาคเหนือจำนวนมากได้รับเลือกเข้าสู่วุฒิสภาจนทำให้คนใต้กลายเป็นส่วนน้อยในคณะผู้แทนของพรรคเดโมแครต การรับเข้าเรียนนั้นเป็นไปได้ การล้างทางเช่นกันคือการเติบโตของประชากรของอลาสก้าเป็น226,167บวกกับบทบัญญัติในการออกกฎหมายสำหรับอลาสก้าสงวนพื้นที่ขนาดใหญ่ของพื้นที่เพื่อวัตถุประสงค์ทางทหาร สิ่งนี้เปิดเส้นทางสู่ความเป็นมลรัฐของฮาวายในปี 2502 แต่หลังจากอลาสก้ากลายเป็นรัฐเมื่อแปดเดือนก่อนเท่านั้น
เฉลิมฉลองสถานะมลรัฐฮาวายในไวกิกิ โฮโนลูลู เมื่อวันที่ 13 มีนาคม 2502 ฮาวายกลายเป็นรัฐที่ 50 เมื่อวันที่ 21 ส.ค. 2502 AP Photo
ประวัติศาสตร์ชี้ให้เห็นว่าความพยายามที่จะผ่านกฎหมายที่ยอมรับว่าเปอร์โตริโกมีแนวโน้มที่จะเผชิญกับการเลื่อนหิมะที่ยากลำบากในสภาคองเกรส คราวนี้ไม่มีการประนีประนอมแบบอลาสก้า และแม้ว่า Dixiecrats จะจางหายไปในประวัติศาสตร์ แต่ชาวใต้ผิวขาวที่อนุรักษ์นิยมอย่างแข็งกร้าวอีกครั้งส่วนใหญ่ดำเนินการรัฐสภาแม้ว่าคราวนี้เป็นรีพับลิกัน ฝ่ายค้านในหมู่พวกเขาที่จะยอมรับเปอร์โตริโกดูเหมือนจะเป็นไปได้เพราะผู้อยู่อาศัยจะเลือกพวกเสรีนิยมเข้าสู่สภาผู้แทนราษฎรและวุฒิสภาแห่งสหรัฐอเมริกา
อย่างไรก็ตาม การแสวงหาความเป็นมลรัฐของเปอร์โตริโกอาจไม่สิ้นหวัง
ชาวลาตินกลายเป็นกลุ่มผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่เป็นที่ต้องการอย่างสูง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อจำนวนของพวกเขาเพิ่มขึ้น การต่อต้านอย่างรุนแรงต่อสถานะรัฐเปอร์โตริโกในหมู่พรรครีพับลิกันอาจทำร้ายโอกาส GOP ที่จะได้รับการสนับสนุนเพิ่มเติมจากชาวละตินที่อาศัยอยู่ในรัฐที่มีความสำคัญในการเลือกตั้งเช่นแอริโซนาฟลอริดาและเท็กซัส เกาะนี้จะเป็นรัฐแรกที่ชาวลาตินเป็นคนส่วนใหญ่ ดังนั้นการรับเข้าจึงมีความสำคัญเชิงสัญลักษณ์
แผนของทรัมป์ที่จะยกระดับอุปสรรคทางการค้ากับเม็กซิโกและประเทศกำลังพัฒนาอื่นๆ ในความคิดของฉัน สามารถเสริมสร้างการสนับสนุนในชุมชนธุรกิจอเมริกันในการยอมรับเปอร์โตริโกเป็นรัฐ เนื่องจากตลาดแรงงานมีความคล้ายคลึงกัน แต่ไม่สามารถปิดกั้นได้
ความกังวลด้านความมั่นคงของชาติที่เพิ่มมากขึ้นอาจช่วยกรณีของเปอร์โตริโกในเรื่องสถานะรัฐด้วย เนื่องจากที่ตั้งทางยุทธศาสตร์ในแคริบเบียนตะวันออก สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด ทรัมป์ยังช่วยในระหว่างการหาเสียงเลือกตั้งประธานาธิบดีของเขา ระบุว่าเขาจะชอบให้เปอร์โตริโกเป็นรัฐหากนั่นคือสิ่งที่ชาวเกาะต้องการ
บทเรียนในอดีตชี้ให้เห็นว่าเปอร์โตริโกอาจต้องรอสักครู่ แต่น่าจะชนะในการเสนอราคาเพื่อความเป็นมลรัฐ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากพรรคเดโมแครตกลับมาควบคุมสภาคองเกรส นั่นจะทำให้ ส.ว. ชัค ชูเมอร์แห่งนิวยอร์ก ซึ่งเป็นรัฐที่มีบรรพบุรุษชาวอเมริกันเชื้อสายเปอร์โตริโกจำนวนมากที่สุดนอกเกาะเป็นผู้นำเสียงข้างมากในวุฒิสภา ซึ่งจะช่วยได้มาก
